Een ciborium is een op 4 zuilen of consoles rustend baldakijn, dat op zich een klein, open tempeltje vormt binnen een kerk of kathedraal waarbinnen een altaar stond. Aan de hemel hing het peristerium (= eucharistische duif) of een pyxis (vat voor het bewaren van de geconsacreerde hosties). Langs de zijden van het ciborium spande men gordijnen, die tijdens het offer dichtgeschoven werden. Tijdens de vaste werden er hongerdoeken over gehangen. In de 13e en 14e eeuw werd het ciborium soms gebruikt als bekroning voor een reliekschrijn. Bij het einde van de Middeleeuwen waren de ciboria verdrongen door hoge altaren, maar in de Barok vierden ze weer hoogtij.