Beschrijving van Het Pand - Dominicanenklooster GENT / BELGIË:De Dominicanen vestigden zich hier in 1228, op de plek waar het hospitaal 'Uten Hove' stond. Aan de Leie werden een kapittelzaal, refter en keuken opgetrokken in Doornikse steen. Maar daarvan zijn nog enkel restanten over.
Tussen 1240 en 1290 werd een vroeggotische kerk opgetrokken (die in 1860 gesloopt werd). In 1911 werd echter te Sint-Labrechts-Woluwe echter een kerk opgetrokken, die een exacte copie is van de hier afgebroken kerk van de Dominicanen.
In de 13e en 14e eeuw volgenden verschillende bouwcampagnes elkaar op. Daarbij werden alle, aan de Leie gevestigde gebouwen, onder één gigantisch zadeldak gevat. Op de verdieping kwam het dormitorium.
Dankzij een schenking van Margaretha van York in 1474, kon het klooster in Westerse richting een bibliotheek toevoegen. Oorpsronkelijk was die verlicht door telkens 2 kleine, rondboogvensters. Tijdens de 17e werden dezen door grote, segementbogige lichten vervangen.
In 1682-1684 werd de Leievleugel opnieuw aangepast. De houten zoldering werd een gedrukt, stenen tongewelf met gordelbogen. Het dormitorium werd opgedeeld in en afzonderlijke slaap- en studeervertrekken, met barokportaaltjes langsheen een lange gang.
Net voor de opheffing van het klooster in de nasleep van de Franse Revolutie, kreeg de oude priorkamer een classicistisch interieur.
Na de Franse Revolutie werd een deel van het complex opnieuw als klooster in gebruik genomen. Een ander deel werd verhuurd, en empire-aangekleed. Voor de Wereldtentoonstelling in 1913 werd de Leievleugel hard gerestaureerd door Ernest Van Hamme. Maar de rest bleef verder vervallen, en in 1955 werd het complex onbewoonbaar verklaard.
Toen in 1963 de Rijksuniversiteit het geheel wou omvormen tot cultureel centrum voor het houden van congressen, tentoonstellingen en colloquia, kon het geheel van de sloophamer gered worden. In 1971 vatten de renovatiewerken aan met architect Michel Bourgois.
Ondanks de verwaarlozing en de vele ingrepen, zijn toch een aantal getuigen uit het verleden bewaard gebleven. We vernoemen Middeleeuwse glasfragmenten en muurschilderingen.
Dankzij Johan De Bock hebben we foto's van de voorkant langs Onderbergen, met de tuin die bij de restauratie heraangelegd werd naar het middeleeuws model.
Français
English
  
|
