Een groep woningen (met een kerk), waarin een groep vrome vrouwen samenwoonden. Een zekere Lambert li Bèque (gestorven in 1177) uit het in de Middeleeuwen belangrijke Luik schijnt hiervan aan de wieg te staan. In de 13e eeuw verspreidde het fenomeen zich over heel Europa. Begijnen verschillen in die zin van kloosterzusters dat begijnen enkel de gelofte van kuisheid en van gehoorzaamheid afleggen, niet van armoede. Rijke begijnen woonden in het begijnhof in hun eigen huis, terwijl arme begijnen samenwoonden in grotere conventhuizen (gemeenschapshuizen). Vaak bevonden zich in een begijnhof een infirmerie of zelfs een hospitaal, een bakkerij, een wasserij, ... De huizen weken qua type en architectuur niet veel af van de gewone huizen in de stad. Begijnhoven werden zoweel geestelijk als wereldlijk goed beschermd.