Tot eind de 19de eeuw kon men enkel bakstenen vormen met de hand. De klei werd in een houten vorm (voorraampje) geslagen waarna het vormpje werd opgetild en de achtergebleven klei kon uitharden. Nu gebeurt alles machinaal en worden dergelijke stenen enkel nog gebruikt als decoratieve gevelstenen. Ze hebben een onregelmatig oppervlak met nerven. De handvormsteen is uitermate weerbestendig. Zie tevens vormbakperssteen.