De oorspronkelijke, bijbelse betekenis van tabernakel is draagbare 'tent der samenkomst'. De term wordt nu gebruikt om een sacraments- of altaarschrijn aan te duiden. Het is dan de opvolger van het sacramentshuis, en wordt soms op het altaar geplaatst. De term wordt eveneens gebruikt om een specifieke baldakijn aan te duiden, die het bovendeel vormt van een sacramentshuis of de overdekking boven een heiligenbeeld.