Het altaar is een meubel waarop in vroegere tijden offers werden gebracht. Dat bracht normaal gezien bloed met zich mee, waardoor er meestal verkozen werd om het altaar in steen uit te voeren. De architectuur van de meeste oude kerken is zó, dat het ruimtelijk zwaartepunt van het gebouw daar ligt waar eertijds het (oude) hoofdaltaar stond. Bij het binnenkomen werden de blikken vanzelf daar naar toe getrokken. Door het naar voren geplaatste (nieuwe) volksaltaar, wordt dit nogal eens teniet gedaan.