Beschrijving van Onze-Lieve-Vrouwekerk DINANT / BELGIË:De vroegere collegiale kerk werd in 1227 vernield door de instorting van een stuk overhangende rots. Enkel het romaans noorderportaal overleefde de klap.
De huidige kerk is een voorbeeld van vroeggotiek uit het Maasland. De steunberen van de massieve voorgevel springen maar weinig uit, en het geheel maakt nog een gedrongen indruk. Koor met kooromgang, maar zonder straalkapellen, en transept waren klaar rond 1250, het driebeukig schip en de westbouw met toren tegen 1280. Het originele plan om twee torens te bouwen bleek niet haalbaar.
In 1466 straften Hertog Philips de Goede en zijn zoon Karel de Kale het opstandige Dinant. De stad werd platgebrand, een deel van de kerk werd vernield, en 800 inwoners werden in de Maas gegooid.
De klokkentoren met peerspits werd toegevoegd op het einde van de 16e eeuw. Toen werden ook de gewelven van het transept en het middenschip vervangen.
De muren van het schip zijn bekroond met een opengewerkte borstwering. Die van de zijbeuken is uitgewerkt met driepasbogen, die van het middenbeuk met vierpasbogen en een boogfries. Het zuiderportaal is rijkelijk gedecoreerd. Helaas werden alle beelden onthoofd.
De kerk bevat een doopvont uit 1472. Het dwarsschip bevat een enorm glasraam. Het is één van de grootste glasramen in Europa; het meesterwerk van glasmaker Ladon, waarop scènes uit de bijbel afgebeeld staan. In het noordertransept zijn lancetvensters zichtbaar. Het orgel bevindt zich boven de zijbeuk.
Français
English
  
|
