Een koepel is in principe een bolvormig, elliptisch of parabolisch gewelf (of een stuk daarvan). De Romeinen waren de eersten om het koepelgewelf toe te passen (zie bijvoorbeeld het Pantheon in Rome). Half ronde apsissen werden vaak met halve koepelgewelven bedekt. In de Middeleeuwen werden de koepelgewelven volledig door de Gotische ribconstructies verdreven, maar tijdens de Renaissance en de Barok kwamen ze opnieuw in zwang. Een koepel kan ook een licht-doorlatend element in een dak zijn.